دعاوی کارگر و کارفرما

دعاوی روابط میان کارگر و کارفرما و امور استخدامی

در قانون کار به کسی کارگر گفته می شود که در مقابل کاری که انجام می دهد مزد، حقوق، مزایا، یا هر مبلغی که ما به ازای کارش باشد از کارفرما دریافت می نماید. کارفرما هم شخص حقیقی یا حقوقی است که کارگر به در خواست او کاری را انجام می دهد. همچنین نمایندگان کارفرما و کار آموزان نیز مشمول این قانون هستند.ممکن است در برخی مواقع پیش بیاید کارگران و کارفرمایان در روابط کاری خود دچار اختلافاتی شوند و نیاز به مداخله مرجع صالح جهت رسیدگی باشد تا به اختلافات آنان پایان دهد. قانون کار مرجع صالح جهت رسیدگی به دعاوی روابط کار میان کارگر و کارفرما را هئیت های حل اختلاف پیش بینی نموده است.البته جهت حل اختلافات فوق، گاهی نیازمند مشاوره و امعان نظر از وکیل اداره کار هستند.

با استناد به ماده 157 قانون کار باید بیان نمود که: هر گونه اختلاف بین کارفرما و کارگر یا کارآموز که ناشی از اجرای این قانون و سایر مقررات کار، قرارداد کارآموزی، موافقت نامه های کارگاهی یا پیمان های دسته جمعی کار باشد، در مرحله ی اول از طریق سازش مستقیم بین کارفرما و کارگر یا کار آموز و یا نمایندگان آن ها در شورای اسلامی کار و در صورتی که شورای اسلامی کار در واحدی نباشد، از طریق انجمن صنفی کارگران و یا نماینده قانونی کارگران و کارفرما حل و فصل خواهد شد و در صورت عدم سازش از طریق هیات تشخیص و حل اختلاف به ترتیب آتی رسیدگی و حل و فصل خواهد شد.

بنابر ماده ی فوق الذکر اگر اختلاف و دعوایی بین کارگران و کارفرمایان پیش آمد و نتوانستند از طریق مصالحه و سازش آن را حل و فصل نمایند باید به مراجعه حل اختلاف کار مراجعه نمایند. و شخصی که می خواهد دعوایی را مطرح نماید به اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی محلی که کارگاه در آن واقع است رجوع نماید و در مورد کارگرانی که به ماموریت می روند محل کارگاه اصلی آن ها ملاک است.

اگر محل کار کارگر مشخص نباشد محل دریافت مزد و اگر محل دریافت مزد معلوم نباشد در جایی که آن جا قرارداد بسته شده باشد باید دعوا را مطرح نمود، اگر هیچ یک از موارد مذکور مشخص نباشد در محل اقامت خوانده مطرح می شود.

همچنین در دعاوی روابط میان کارگر و کارفرما لزوماً نباید طرفین خود اقدام و پیگیری دعوا را نمایند می توانند یک نفر را به عنوان وکیل تعیین نمایند و وکیل دعاوی روابط کار میان کارگر و کارفرما مراحل رسیدگی به پرونده دعاوی میان کارگر و کارفرما را پیگیری می نماید.

همچنین برای اقدام به طرح دعوا خواهان باید ابتدا دادخواست با موضوعیت اختلاف میان کارگر و کارفرما را به اداره تعاون کار و رفاه اجتماعی تقدیم نماید و در آن مشخصات خواهان و خوانده قید شود و در صورتی که پیگیری این دعوای روابط کار میان کارگر و کارفرما به عهده وکیل گذاشته شده قید مشخصات وکیل در دادخواست الزامی می باشد.

در جلسه رسیدگی حضور طرفین الزامی می باشد اما در صورت حضور وکیل ادره کار ، هر یک از طرفین می توانند وکیل را جای خود به مرجع رسیدگی بفرستند اما در صورتی که مرجع رسیدگی تشخیص داد که نمی تواند بدون حضور طرفین رای صادر نماید و طرفین نیز بدون عذر موجه حضور نیابند دادخواست را ابطال می نماید.

همچنین در صورتی که پرونده آماده باشد جهت صدور رای مرجع رسیدگی کننده اقدام به صدور رای می نماید و آن را طی دادنامه ای به طرفین ابلاغ می نماید. لازم به ذکر می باشد که رای هیات حل اختلاف کارگر و کارفرما قطعی است و باید اجرا شود.